۱-۶-۴ زانوی پرانتزی^[۳۶]
۱-۶-۴-۱٫ تعریف مفهومی: عارضه­ای که در آن قوزک­های داخلی پا به هم نزدیک و کندیل­های داخلی ران از هم دور می­شوند و خط مرکز ثقل به سمت داخل زانو می­رود (لطافت­کار، ۱۳۸۹).
۱-۶-۴-۲٫ تعریف عملیاتی: در این تحقیق منظور از زانوی پرانتزی فاصله بیش از سه سانتی­متر بین دو کندیل داخلی ران می­باشد.
۱-۶-۵٫ حرکت برشی^[۳۷]
۱-۶-۵-۱٫ تعریف مفهومی: یکی از حرکات شایع در اکثر رشته­ های ورزشی است و تغییر مسیر وضعیت بدن به طرفین با زوایای مختلف تعریف می­ شود (براون^[۳۸]، ۲۰۱۲).
۱-۶-۵-۲٫ تعریف عملیاتی: منظور از حرکت برشی در این تحقیق انجام یک حرکت جفت پا به طرفین می­باشد.
فصل دوم
مبانی نظری و
پیشینه تحقیق
۲-۱٫ مقدمه
فصل حاضر، مبانی نظری و پیشینه تحقیق را شامل می­ شود. در این فصل، ابتدا به مباحث نظری مرتبط با موضوع تحقیق پرداخته و سپس تحقیقات انجام شده در این زمینه ارائه می­شوند.
۲-۲٫ مبانی نظری
۲-۲-۱٫ وضعیت بدنی
بر اساس تعریف کمیته پوسچر آکادمی جراحی اورتوپدی امریکا در سال ۱۹۷۴، حالتی از تعادل اسکلتی­عضلانی است که صرف نظر از وضعیت قرارگیری بدن (مثل خوابیده، نشسته، ایستاده)، در هنگام کار و استراحت از ساختارهای حمایت کننده، در مقابل آسیب یا ناهنجاری پیش­رونده محافظت می­نماید (وگن^[۳۹]، ۲۰۰۵). در چنین شرایطی، انرژی مصرفی عضلات برای حفظ راستای صحیح بدن کاهش خواهد یافت (لوینجی و نورکین^[۴۰]، ۲۰۱۱)، بنابراین، در یک وضعیت مطلوب، کمترین میزان استرس بر روی ساختارهای حمایت کننده بدن دارد و بیشترین کارایی مشاهده می­ شود.

( اینجا فقط تکه ای از متن فایل پایان نامه درج شده است. برای خرید متن کامل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )

(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

در مقابل، وضعیت بدنی نامطلوب یا ضعیف، آرایش نسبی نامناسب مفاصل و قسمت­ های مختلف بدن در ارتباط با یکدیگر است به­ طوری که سبب افزایش استرس و استرین بر ساختارهای حمایتی بدن، تغییر عملکرد عضلات و طول استراحت آن­ها و همچنین کاهش کارایی تعادل بر روی سطح اتکا می­ شود (کندال^[۴۱] و همکاران، ۲۰۰۵؛ هال^[۴۲] و همکاران، ۲۰۱۱). در واقع، بروز انحرافات قابل ملاحظه در وضعیت بدنی می ­تواند در بلند مدت سبب بروز سازگاری­های منفی گسترده­ای در مفاصل و بافت­های نرم گردد که از آن جمله می­توان به کوتاهی و سفتی عضلات در سمت آگونیست و طویل شدگی و ضعف آن­ها در سمت آنتاگونیست اشاره کرد که این مسئله می ­تواند بر وضعیت بدنی افراد مبتلا تاثیرگذار بوده و سبب بروز ناهنجاری­های مختلف وضعیتی از جمله زانوی پرانتزی گردد (کندال و همکاران، ۲۰۰۵).
۲-۲-۲٫ زانو
۲-۲-۲-۱٫ آناتومی مفصل زانو
مفصل زانو، یکی از بزرگ‌ترین و پیچیده‌ترین مفاصل بدن و یک مفصل سینوویال از نوع محوری^[۴۳] است. انتهای تحتانی ران به همراه کندیل هایش و حفره‌ی عمیق بین آن‌ها با سطح فوقانی و صاف درشت­نی مفصل می‌گردد (پریم کومار^[۴۴]، ۲۰۰۴). مفصل زانو در واقع از سه مفصل تشکیل شده است که همگی توسط یک کپسول مفصلی منفرد احاطه شده‌اند:

1. 1. قسمت تیبیوفمورال داخلی (مفصل بین کندیل داخلی محدب ران و کندیل مقعر درشت­نی و منیسک بین آن‌ها)

1. 1. قسمت تیبیوفمورال خارجی (مفصل بین کندیل خارجی محدب ران و کندیل مقعر درشت­نی و منیسک بین آن‌ها)

1. 1. قسمت پتلافمورال (مفصل بین کشکک و بخش قدامی ران) (ریس^[۴۵] و همکاران، ۲۰۰۲).

سطوح مفصلی استخوان درشت­نی توسط دو دیسک فیبری-غضروفی ^[۴۶] نیم هلالی (منیسک داخلی و خارجی) که روی درشت­نی قرار می‌گیرند، عمیق می‌شوند. بعلاوه، این دو منیسک به عنوان یک جذب کننده نیرو^[۴۷] عمل کرده و استرس وارد بر مفصل را در سطح وسیع‌تری پخش می‌نمایند. همچنین، به لغزندگی سطوح مفصلی و کاهش اصطکاک کمک می‌نمایند. استخوان نازک­نی با ران مفصل نمی‌شود و تنها با سطح خارجی درشت­نی تماس دارد (پریم کومار، ۲۰۰۴).
استخوان کشکک یک استخوان کنجدی است که به وسیله تاندون عضله چهار سر احاطه شده است و از طریق لیگامنت کشککی به برجستگی درشت نئی متصل می شود (فلوید^[۴۸]، ۲۰۰۷). موقعیت قرار گیری استخوان کشکک طوری است که مانند یک قرقره عمل می کند و از طریق افزایش بازوی اهرم عضله چهار­سر باعث افزایش ۳۳ تا ۵۰ درصدی گشتاور عضله چهار سر می شود (اوتینگ^[۴۹] و همکاران، ۲۰۰۵).
لیگامنت ها موجب استحکام استاتیکی و انقباض عضلات چهار سر و عضلات خلفی ران موجب استحکام دینامیکی مفصل زانو می شوند. لیگامنت های متقاطع لیگامنت های بسیار قوی هستند که در داخل کپسول مفصلی و خارج از حفره سینوویال قرار دارند. رباط متقاطع قدامی از رباط متقاطع خلفی ضعیف تر است (نیومن^[۵۰]، ۲۰۰۲).
مینیسک­ها صفحاتی از جنس فیبرو کارتیلاژ هستند که روی سطوح مفصلی درشت نی قرار دارند. مینیسک هلالی شکل است و مانند یک ضربه گیر عمل می­ کند. مینیسک­ها به صفحات داخلی و خارجی درشت نی متصل شده، حفره درشت نی را عمیق­تر کرده و در نتیجه موجب افزایش استحکام و پایداری مفصل زانو می­ شود. مینیسک­های داخلی و خارجی زانو به ترتیب بین سطح مفصلی استخوان درشت نی و لقمه داخلی و خارجی استخوان ران قرار می­گیرند (فلوید^[۵۱]، ۲۰۰۷).
۲-۲-۲-۲٫ عضلات زانو
به طور کلی چهار دسته عضله، در اطراف مفصل زانو داریم :

1. 1. عضلاتی که زانو را خم می‌کنند (Flexor): عضله همسترینگ (شامل نیم غشایی، نیم وتری و دو سر رانی) (شکل ۲-۱).

1. 1. عضلاتی که زانو را صاف می‌کنند (Extensor): عضله چهار سر ران (شامل پهن خارجی، پهن میانی، پهن داخلی و راست رانی) (شکل ۲-۲).

1. 1. عضلاتی که زانو را به داخل می‌چرخانند (Internal rotator): عضلات نیم غشایی و نیم وتری

1. 1. عضلاتی که زانو را به خارج می‌چرخانند (External rotator): عضله‌ی دو سر رانی (پریم کومار، ۲۰۰۴).

شکل۲-۱٫ گروه عضلات همسترینگ الف) دوسر رانی ب) نیم وتری ج) نیم غشایی (اقتباس از۲۰۰۶، palastanga)
شکل ۲-۲٫ گروه عضلات چهار سر الف) راست رانی ب) پهن میانی ج) پهن خارجی و داخلی (اقتباس از۲۰۰۶، palastanga).
۲-۲-۲-۳٫ کینماتیک زانو
مفصل زانو از مفاصل درشت­نی رانی و کشککی رانی تشکیل شده است. مفصل درشت­نی رانی حرکت بزرگی در صفحه ساجیتال دارد که حدود ۰ تا ۱۴۰ درجه می­باشد. کندیل­های بزرگ رانی محدب شکل و کندیل­های کوچک­تر و تقریبا صاف درشت­نی این مفاصل، دامنه­ بزرگی را برای حرکت زانو در صفحه ساژیتال فراهم کرده که اجازه فعالیت­های از قبیل راه رفتن، دویدن، چمباتمه زدن و کوهنوردی را می­دهد.
حرکت زانو در صفحه هوریزنتال (چرخش داخلی و خارجی) و صفحه فرونتال (دور شدن و نزدیک شدن) تحت تاثیر مقدار فلکشن مفصل می­باشد. کندیل­های رانی پیوسته در زانو مانع گسترش هر حرکتی در صفحات فرونتال و هوریزنتال می­ شود. حرکت زانو در صفحه هوریزنتال افزایش پیدا می­ کند زمانی­که زانو ۹۰ درجه خم می­ شود، تقریبا با حداکثر ۴۵ درجه چرخش داخلی و ۳۰ درجه چرخش خارجی درصورتی­که در بافت نرم مشکلی وجود نداشته باشد. به طور مشابه، حرکت در صفحه فرونتال با ۳۰ درجه فلکشن افزایش پیدا می­ کند و تنها با مقدار کمی دور شدن و نزدیک شدن به حداکثر می­رسد. زمانی­که فلکشن کمتر از ۳۰ درجه شود دامنه کمتر می­ شود (ویسر^[۵۲] و همکاران، ۲۰۰۷).
۲-۲-۳٫ ناهنجاری زانوی پرانتزی
در این تغییر شکل، زانوها از هم دور و قوزک­های داخلی به هم نزدیک می­شوند و پاها شکل پرانتزی پیدا می­ کنند، به خاطر همین آن­را زانوی پرانتزی یا کمانی می­گویند. همه بچه­ها در هنگام تولد و دوران کودکی، زانوی پرانتزی دارند که به­تدریج با رشد پاها از وضعیت پرانتزی به ضربدری تغییر شکل می­ دهند. منظور از تغییر شکل زانوی پرانتزی به زانوی ضربدری ایجاد یک ناهنجاری نیست؛ بلکه زانوها در وضعیت طبیعی زاویه­ای در حدود ۱۳-۷ درجه بین محور ساق دارند که طبیعی است (سخنگویی و افشارمند، ۱۳۹۲).
۲-۲-۳-۱٫ علل تغییر شکل زانوی پرانتزی

1. 1. چاقی یا اضافه وزن

1. زود راه افتادن کودک