صورت اولیه و یا ثانویه به آسیب قبلی و یا عوارض بیومکانیکی پدیدار می شود. استحاله غضروف و آسیب آن، قسمت اصلی این بیماری است. البته شدت آسیب غضروفی به طور مستقیم با شدت علائم بیمار مرتبط نیست. پارگی لیگامان متقاطع قدامی که از قبل رخ داده باشد و یا آسیب مینیسک، استعداد ابتلا به این بیماری را افزایش می دهد(پهلوان حسینی،۱۳۸۱).

حرکت درمانی در آب^[۱۲]

آب درمانی اغلب به شیوه ای از معالجه گفته می شود که در آن اجرای حرکات و نرمش های خاص در آب مورد نظر باشد. اساس این نوع معالجه سبک شدن بدن هنگام غوطه وری در آب است و به همین دلیل است که بیمار قادر است با صرف نیروی کمتر عضلات و اندام های خود را به حرکت در آورد. همچنین چون فشار بدن روی مفاصل کاهش می یابد در اجرای حرکات نیز درد کمتری احساس می شود. علاوه بر اینکه آب با خاصیت نشاط انگیزی و فرح بخشی که دارد، شوق لازم برای تمرین تکرار و اجرای حرکات را ایجاد می کند(مهرابیان،۱۳۹۱).

(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت nefo.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

مکمل های گلوکزامین و کندراتین^[۱۳]

در حال حاضر گلوکزامین‌های موجود به دو دسته کلی تقسیم می شوند. بر اساس ملح پایه، گلوکزامین‌ها به گلوکزامین سولفات و گلوکزامین هیدروکلراید دسته بندی می شوند که در مطالعات قبلی صورت گرفته تنها گلوکزامین سولفات تاثیرات مثبتی در توقف روند تخریب غضروف و بازسازی مجدد آن نشان داده است. گلوکزامین‌ها از یک نظر دیگر هم به دو دسته مختلف تقسیم می شوند و آن عنصری است که برای بلوری کردن (کریستالیزاسیون) گلوکزامین به کار رفته است. برای بلوری کردن گلوکزامین از عناصر سدیم و پتاسیم استفاده می‌شود که گلوکزامینی که با عنصر پتاسیم بلوری شود می تواند برای بیماران دارای فشار خون هم به کار رود. زیرا پتاسیم برخلاف سدیم باعث افزایش فشار خون نمی شود(حشمتی،۱۳۸۷). گلوکزامین و کندراتین سولفات اجزای تشکیل دهنده غضروف مفصلی می باشند که در خصوصیات فیزیولوژیک و مکانیکی این بافت نقش دارند( ناظم ، ۱۳۸۳).

درد

درد^[۱۴] حسی ناخوشایند و تجربه‌ای احساسی همراه با آسیب بافتی واقعی یا آسیبی به نوعی دیگر از بافت می‌باشد(بونیکا ، ۱۹۷۹).

تعاریف عملیاتی

درد

در این تحقیق از مقیاس اندازه گیری خطی دیداری VAS برای اندازه گیری درد آزمودنی ها استفاده شد.

عملکرد

برای اندازه گیری میزان عملکرد آزمودنی ها از پرسشنامه WOMAC استفاده شد.

آزمودنی

آزمودنی^[۱۵] در این تحقیق عبارت است از زنان ۴۰ تا ۶۰ سال که توسط پزشک متخصص معاینه شده و مبتلا به بیماری استئوآرتریت ضعیف یا متوسط هستند.

مکمل های گلوکزامین و کندراتین:

در این تحقیق گروه مکمل های خوراکی گلوکزامین و کندراتین روزانه با مصرف ۷۵۰ میلی گرم ازاین داروها، تحت درمان قرار گرفتند.

فصل دوم

ادبیات و پیشینه تحقیق
مباحث این فصل در دو بخش ۲ – ۱ مبانی نظری در خصوص حرکت درمانی در آب و مکمل های گلوکزامین و کندراتین، سابقه و مسائل مرتبط با استئوآرتریت پرداخته شده و سپس در بخش ۲ – ۲ به تحقیقات انجام شده در خصوص موضوع پرداخته خواهد شد. به طور کلی در این فصل به بررسی حرکت درمانی در آب و تاریخچه آن، مکمل های کندراتین همچنین سابقه تحقیقات، پژوهش ها و تلاشهایی میپردازیم که بر اهمیت این دو روش درمانی بر روی بیماری استئوآرتریت پرداخته اند

مبانی نظری تحقیق

آناتومی زانو

زانو یک مفصل لولائی نامنظم با دو سطح مفصلی استخوانی است. مفصل رانی - درشت نی، جاییکه کندیل های رانی به کندیل های درشت نی متصل می شوند، شکل می گیرد. به علت اینکه کندیل های گرد ران به خوبی روی کندیل های درشت نی قرار نمی گیرند دو غضروف نیمه هلالی یا مینیسک برای انطباق بهتر این قسمت از طرف داخل و خارج وجود دارد( عکس۲-۱). مینیسک داخلی ثابت است اما مینیسک خارجی توانایی لغزیدن دارد. این آزادی، چرخش خارجی درشت نی را هنگام درجات پایانی باز شدن زانو مقدور می سازد(مهدوی نژاد،۱۳۸۹).
عکس ۱-۲- مفصل زانو
مفصل زانو برای قدرت و ثبات خود به لیگامنت ها و عضلات اطراف متکی است. ثبات قدامی و خلفی آن به وسیله دو لیگامنت داخل زانو، لیگامنت های متقاطع قدامی و خلفی فراهم می شود. ثبات داخلی و خارجی بوسیله لیگامنت های جانبی فراهم می شود(عکس۲-۲).
عکس ۲-۲- لیگامنت های زانو
مفصل کشککی – رانی سطح مفصلی بین کشکک و ناودان اینترکندیلار(قرقره ای) روی سطح قدامی بخش انتهایی استخوان ران است. کشکک درون تاندون چهار سر قرار دارد که کپسول مفصل را از جلو حمایت می کند و به افزایش عملکرد زانو کمک می کند(مهدوی نژاد،۱۳۸۹).

استئوآرتریت

استئوآرتریت یک اختلال بافت نرم است که تمام ساختمانهای داخل و اطراف مفصل زانو را درگیر می کند. این اختلال یا به صورت اولیه و یا ثانویه به آسیب قبلی و یا عوارض بیومکانیکی پدیدار می شود. استحاله غضروف و آسیب آن، قسمت اصلی این بیماری است. البته شدت آسیب غضروفی به طور مستقیم با شدت علائم بیمار مرتبط نیست. پارگی لیگامان متقاطع قدامی که از قبل رخ داده باشد و یا آسیب مینیسک
، استعداد ابتلا به این بیماری را افزایش می دهد. بیماران مبتلا به استئوآرتریت زانو در دو گروه قرار میگیرند :
جوان ها، اغلب مرد و درگیری یک زانو که به دلیل صدمات قبلی یا اعمال جراحی مثل برداشتن مینیسک است.
افراد میانسال و مسن، اغلب چاق و اکثرا زنها که درگیری قرینه مفاصل دیگر مثل دست دارند.

انواع استئوآرتریت

اکثر بیماران، سن بالای ۶۵ سال دارند و در زنها شایعتر است. برحسب فقدان یا وجود عوامل مستعد کننده به انواع اولیه و ثانویه تقسیم می شود. نوع اولیه (ایدیوپاتیک) درگیری مفاصل متعدد داشته و معمولا سیر آهسته تری دارد و پیش آگهی آن بهتر است. نوع ثانویه درگیری تک مفصلی دارد و علل مستعد کننده ای نظیر : متابولیک (آکرومگالی ، دیابت ، هیپرکلسترولمی)، آناتومیک (تغییر شکل مفاصل) ، تروماتیک (شکستگی ، دررفتگی ، ضایعه رباط و مینیسک) و التهابی (آرتریت روماتوئید ، آرتریت چرکی) دارد (ترکان ، ۱۳۸۳).

علل ایجاد استئوآرتریت

عواملی نظیر سن و جنس، سابقه فامیلی، چاقی، استئوپروز، ضربه، فعالیت ها و مشاغل مختلف شانس ابتلا به استئوآرتریت را زیاد می کند. علاوه بر چاقی که عامل مستعد کننده در هر سه قسمت زانو است )کوپر^[۱۶] ، ۱۹۹۴) ،عوامل خطر آفرین دیگری هم وجود دارند.تغییرات جزیی در شکل مفصل مثل برداشتن مینیسک، ضایعه رباطها، تغییر شکل زاویه ای ( واروس یا والگوس ) با تغییر مسیر انتقال وزن یا سطح تماس سبب بروز استئوآرتریت زانو می شود. در مطالعات اخیر اهمیت عامل هایی مثل ژنتیک و شغل بررسی شده است. همچنین دو زانو نشستن به صورتی که وزن بدن روی زانوها باشد از عوامل ایجاد درگیری مفصل تیبیوفمورال است در صورتی که درگیری مفصل پاتلوفمورال را بیشتر به ژنتیک ربط می دهند (دایپ^[۱۷] ، ۱۹۹۸). راه رفتن با کفش پاشنه بلند برای خانمها باعث افزایش فشار مفصل پاتلوفمورال و قسمت داخلی زانو می شود( تاد^[۱۸] ، ۱۹۹۸).

عضلات درگیر

یک عضله برای اینکه مستقیما روی یک مفصل عمل کند باید از روی آن عبور کند. مسیر عبور عضله از روی مفصل بر عمل آن اثر می گذارد. عضلات بحث شده در این بخش عهده دار حرکت زانو هستند. مفصل زانو حرکات زیر را مقدور می سازد.
تا شدن و باز شدن
چرخش داخلی(میانی) درشت نی روی ران.
جدول ۲-۱ عضلات درگیر در حرکات زانو