پس از تعیین امتیاز نهایی عوامل داخلی و خارجی توسعه پیادهمحور در شهر نیشابور، میتوان ناحیه مورد تأکید ( جایگاه ) راهبردها را براساس نمودار ۲۲-۴ تعیین نمود.
تا به این قسمت امتیاز نهایی عوامل داخلی ۲٫۱۱۸ بدست آمده و امتیاز نهایی عوامل خارجی نیز ۲٫۳۲۶ محاسبه شد؛ درنتیجه جایگاه راهبردهای قابل تأکید پیادهمداری نیشابور در این تحقیق در دسته راهبردهای WT یا بهعبارت دیگر راهبردهای تدافعی قرار میگیرند که در نمودار زیر نیز با علامت دایره مشخص شده است.
نمودار شماره ۲۲-۴ : تعیین ناحیهی مورد تأکید ( جایگاه ) راهبردها با بهره گرفتن از ماتریس IE
هرچند در بخش یافته های تحقیق، راهبردهای اولیه ۴ گانه لیست شد، اما براساس جدول ۱۷-۴ و ۱۸-۴ و نمودار ۲۲-۴ جایگاه راهبردهایی که باید بیشتر مورد توجه قرار بگیرد تعیین شد. درنتیجه همانطور که مشاهده میشود راهبردهای مورد تأکید در این تحقیق در دسته راهبردهای تدافعی ( WT ) قرار میگیرند و بنابراین تمرکز تحقیق حاضر بر روی این دسته از راهبردها خواهد بود و انجام مراحل بعدی شامل اولویتبندی راهبردها از طریق روش QSPM نیز برای این دسته از راهبردها انجام خواهد شد.

(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

۳-۲-۴-۴- مرحله سوم : تصمیمگیری؛ تعیین اولویت راهبردها با بهره گرفتن از تکنیک QSPM

پس از تعیین جایگاه راهبردهای مورد نظر، برای انجام اولویت بندی راهبردهای بخش مورد تأکید از تکنیک QSPM استفاده میشود.
در بخش قبل مشخص شد که راهبردهای WT ( راهبردهای مقابله با نقاط ضعف و تهدید ) راهبردهای مورد تأکید و منتخب برای پیادهمداری نیشابور میباشد؛ درنتیجه در ادامه ابتدا راهبردهای WT که در بخش قبلی ارائه شده بود یادآوری میشود و در جدول شماره ۱۹-۴ با بهره گرفتن از تکنیک QSPM اولویتبندی میشود.
WT₁: طراحی محیط بهگونهای که گروه های مختلف اجتماعی ( گروه های سنی، درآمدی، طبقاتی، فرهنگی و نژادی ) را پذیرا بوده و نیازهایشان را پاسخ دهد.
WT₂: افزایش نفوذپذیری متناسب با توسعهی متعادل، متوازن و پیادهمحور شهر در بافتهای فرسوده و تاریخی
WT₃: تهیه طرحهای بهسازی و زیباسازی محیط پیاده ( بدنهها و سطوح ) و حفظ مقیاس انسانی در طراحیها
WT₄: طراحی مناسب کفسازی و متناسب با تردد ایمن گروه های خاص از جمله زنان، کودکان، سالمندان، معلولین و افراد دارای مشکل جسمی-حرکتی بهگونهای که متناسب با اقلیم باشد
WT₅: ارتقاء فرهنگ ترافیکی و توان مدیریت حملونقل شهری
WT₆: توزیع بهینه خدمات و مبلمان شهری جهت تسهیل در امر پیادهروی و کاهش حجم ترافیک
WT₇: افزایش ایمنی افراد پیاده از طریق بهسازی معابر و پیادهروها، تأمین و مکانیابی صحیح مبلمان شهری و جداسازی سواره و پیاده
WT₈: ایجاد شبکه پیادهروی ایمن، پیوسته و برخوردار از قابلیت‌های مطلوب کارکردی و فضایی
WT₉: وحدتبخشی به فضا از طریق یکپارچهسازی بدنهها و سطوح
WT₁₀ : وضع قوانین حمایتی در ارتباط با افزایش توجه به حقوق پیاده در سطوح کلان و خرد
WT₁₁: تدوین برنامهها یا قوانینی که حذف سدمعبرها ( اعم از وسایل، مصالح ساختمانی، موتورسیکلتها و غیره ) و موانع فیزیکی که ایمنی عابرین را به خطر میاندازد، را سبب شود
WT₁₂: نصب علایم و خطکشیهای مناسب، همچنین اتخاذ تدابیری جهت کم شدن سرعت حرکت سواره در نزدیکی محدوده های عبور عرضی افراد پیاده از معبر؛ جهت تأمین ایمنی عابرین ( خصوصاً سالمندان و معلولین)
WT₁₃: برگزاری دوره های آموزشی برای مردم و مسئولین شهری جهت ارتقاء فرهنگ پیادهروی
WT₁₄: ارتقاء سطح امنیت اجتماعی با تأمین روشنایی کافی و حذف یا به حداقل رساندن محدوده ها و عرصه های بیدفاع شهری
WT₁₅: تلاش در جهت عملی ساختن اصول شهر فشرده ( تشویق به گسترش عمودی شهر در حد قابلقبول و با توجه به زیرساختها بهجای گسترش افقی ) از طریق نزدیکی واحدهای مسکونی، مغازهها و خدمات به یکدیگر که سبب تسهیل در پیادهروی بوده و کارایی خدمات و منابع را افزایش میدهد
لازم به ذکر است که هرچند در اینجا تنها راهبردهای WT اولویتبندی میشوند، اما برای داشتن برنامهای جامع و منطقی تمام راهبردهای ۴ گانه مد نظر قرار گیرد.
برای اولویتبندی راهبردها از طریق تکنیک QSPM در سمت راست جدول نقاط قوت، ضعف، فرصتها و تهدیدها را بهطور مستقیم از ماتریس ارزیابی عوامل داخلی ( IFE ) و ماتریس ارزیابی عوامل خارجی ( EFE ) گذاشته شده و سپس به هریک از عوامل، امتیازی معادل با وزن نرمال شده مطابق با ماتریسهای IFE و EFE داده شده است.
براساس آنچه که در فصل روششناسی در ارتباط با این تکنیک تشریح گردید، برای تعیین امتیاز جذابیت(AS ) هر عامل، راهبرد مورد نظر با آن عامل مقایسه و به تناسب میزان تأثیرگذاری آن امتیازی بین ۱ تا ۴ ( از جذاب نیست برای عدد ۱ و تا بسیار جذاب است برای عدد۴ ) به آن اختصاص مییابد. امتیاز راهبرد نیز حاصلضرب ضریب اهمیت هر عامل در نمره جذابیت آن میباشد و امتیاز نهایی آن نیز حاصلجمع اعداد موجود در ستون امتیاز راهبرد میباشد.
در این جدول به جهت رعایت اصل اختصار و خلاصه نویسی راهبردها و عوامل با کلمات اختصاری همراه با اندیس ( بهعنوان مثال WT₁ به معنی راهبرد اول WT میباشد ) بیان شدهاند.
جدول شماره ۱۹-۴ : ماتریس برنامه ریزی راهبردی کمی QSPM پیادهمداری نیشابور